بنی - به ضم باء (مفردات‌نهج‌البلاغه)بُنی (به ضم باء) یا بناء و بنیان از مفردات نهج البلاغه، به معنای بنا ساختن می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در مورد ضرورت یاد مرگ از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیبُنی (به ضم باء) یا بناء و بنیان مصدر هستند به معنی بنا ساختن، «بناء» به معنی مفعول «مبنّی» نیز می‌آید. واژه‌ی «بنیان» نیز به همین معنا است. ۲ - کاربردهاامام (صلوات‌الله‌علیه) در رابطه با ضرورت یاد مرگ فرموده است: «انّ لله ملکا ینادی فی کل یوم لدو اللموت و اجمعوا للفناء و ابنوا للخراب.» ۳ - تعداد کاربرداین واژه بیست و شش بار در «نهج البلاغه» آمده است. ۴ - پانویس
۵ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بنی»، ص۱۵۷. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|